czmiel

See also: Czmiel

Old Polish

Etymology

From Proto-Slavic *čьmeľь.

Noun

czmiel m

  1. bumblebee (Bombus)

Further reading
  • “(trzmiel) czmiel, przmiel, pszczmiel, szczmiel”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego‎ (in Polish), Instytut Języka Polskiego PAN, (Please provide a date or year)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.