czkać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish szczkać, from Proto-Slavic *čьkati.

Pronunciation
  • IPA(key): /t͡ʂkat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: czkać

Verb

czkać impf (perfective czknąć)

  1. (intransitive, biology) to hiccup (to produce a hiccup; have the hiccups)
    Synonym: (regional) wiukać

Conjugation
Conjugation of czkać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive czkać
present tense 1st czkam czkamy
2nd czkasz czkacie
3rd czka czkają
impersonal czka się
past tense 1st czkałem czkałam czkaliśmy czkałyśmy
2nd czkałeś czkałaś czkaliście czkałyście
3rd czkał czkała czkało czkali czkały
impersonal czkano
future tense 1st będę czkał,
będę czkać
 będę czkała,
będę czkać
 będziemy czkali,
będziemy czkać
 będziemy czkały,
będziemy czkać
2nd będziesz czkał,
będziesz czkać
 będziesz czkała,
będziesz czkać
 będziecie czkali,
będziecie czkać
 będziecie czkały,
będziecie czkać
3rd będzie czkał,
będzie czkać
 będzie czkała,
będzie czkać
 będzie czkało,
będzie czkać
 będą czkali,
będą czkać
 będą czkały,
będą czkać
impersonal będzie czkać się
conditional 1st czkałbym czkałabym czkalibyśmy czkałybyśmy
2nd czkałbyś czkałabyś czkalibyście czkałybyście
3rd czkałby czkałaby czkałoby czkaliby czkałyby
impersonal czkano by
imperative 1st niech czkam czkajmy
2nd czkaj czkajcie
3rd niech czka niech czkają
active adjectival participle czkający czkająca czkające czkający czkające
contemporary adverbial participle czkając
verbal noun czkanie

Derived terms
noun

Further reading
  • czkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.