csengettyű
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃɛŋɡɛcːyː]
- Hyphenation: csen‧gety‧tyű
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | csengettyű | csengettyűk |
| accusative | csengettyűt | csengettyűket |
| dative | csengettyűnek | csengettyűknek |
| instrumental | csengettyűvel | csengettyűkkel |
| causal-final | csengettyűért | csengettyűkért |
| translative | csengettyűvé | csengettyűkké |
| terminative | csengettyűig | csengettyűkig |
| essive-formal | csengettyűként | csengettyűkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | csengettyűben | csengettyűkben |
| superessive | csengettyűn | csengettyűkön |
| adessive | csengettyűnél | csengettyűknél |
| illative | csengettyűbe | csengettyűkbe |
| sublative | csengettyűre | csengettyűkre |
| allative | csengettyűhöz | csengettyűkhöz |
| elative | csengettyűből | csengettyűkből |
| delative | csengettyűről | csengettyűkről |
| ablative | csengettyűtől | csengettyűktől |
| Possessive forms of csengettyű | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | csengettyűm | csengettyűim |
| 2nd person sing. | csengettyűd | csengettyűid |
| 3rd person sing. | csengettyűje | csengettyűi |
| 1st person plural | csengettyűnk | csengettyűink |
| 2nd person plural | csengettyűtök | csengettyűitek |
| 3rd person plural | csengettyűjük | csengettyűik |
References
- Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (’Explanatory Dictionary Plus’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.