családfáim

Hungarian

Etymology

családfa + -im (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈt͡ʃɒlaːtfaːʲim]
  • Hyphenation: csa‧lád‧fá‧im

Noun

családfáim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of családfa

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative családfáim
accusative családfáimat
dative családfáimnak
instrumental családfáimmal
causal-final családfáimért
translative családfáimmá
terminative családfáimig
essive-formal családfáimként
essive-modal családfáimul
inessive családfáimban
superessive családfáimon
adessive családfáimnál
illative családfáimba
sublative családfáimra
allative családfáimhoz
elative családfáimból
delative családfáimról
ablative családfáimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.