cracian
Old English
Conjugation
Conjugation of cracian (weak class 2)
| infinitive | cracian | tō cracienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | cracie craciġe |
cracode |
| 2nd-person singular | cracast | cracodest |
| 3rd-person singular | cracaþ | cracode |
| plural | craciaþ craciġaþ |
cracodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | cracie craciġe |
cracode |
| plural | cracien craciġen |
cracoden |
| imperative | ||
| singular | craca | |
| plural | craciaþ craciġaþ | |
| participle | present | past |
| craciende craciġende |
(ġe)cracod | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.