conventicius

Latin

Etymology

conventus (assembly, noun) + -īcius

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kon.u̯enˈtiː.ki.us/, [kɔnu̯ɛn̪ˈt̪iːkiʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /kon.venˈti.t͡ʃi.us/, [kɔnvɛn̪ˈt̪iːt͡ʃius]

Adjective

conventīcius (feminine conventīcia, neuter conventīcium); first/second-declension adjective

  1. pertaining to coming together or assembling (from various places)

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative conventīcius conventīcia conventīcium conventīciī conventīciae conventīcia
Genitive conventīciī conventīciae conventīciī conventīciōrum conventīciārum conventīciōrum
Dative conventīciō conventīciō conventīciīs
Accusative conventīcium conventīciam conventīcium conventīciōs conventīciās conventīcia
Ablative conventīciō conventīciā conventīciō conventīciīs
Vocative conventīcie conventīcia conventīcium conventīciī conventīciae conventīcia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.