condiscens

Latin

Etymology

Present participle of condiscō

Participle

condiscēns m, f, n (genitive condiscentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative condiscēns condiscēns condiscentēs condiscentia
Genitive condiscentis condiscentis condiscentium condiscentium
Dative condiscentī condiscentī condiscentibus condiscentibus
Accusative condiscentem condiscēns condiscentēs, condiscentīs condiscentia
Ablative condiscente, condiscentī1 condiscente, condiscentī1 condiscentibus condiscentibus
Vocative condiscēns condiscēns condiscentēs condiscentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.