concoctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of concoquō.

Participle

concoctus m (feminine concocta, neuter concoctum); first/second declension

  1. concocted

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concoctus concocta concoctum concoctī concoctae concocta
Genitive concoctī concoctae concoctī concoctōrum concoctārum concoctōrum
Dative concoctō concoctae concoctō concoctīs concoctīs concoctīs
Accusative concoctum concoctam concoctum concoctōs concoctās concocta
Ablative concoctō concoctā concoctō concoctīs concoctīs concoctīs
Vocative concocte concocta concoctum concoctī concoctae concocta

References

  • concoctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • concoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.