cinizmus

Hungarian

Etymology

From Latin cynismus, from Ancient Greek κυνισμός (kunismós).[1] With -izmus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈt͡sinizmuʃ]
  • Hyphenation: ci‧niz‧mus

Noun

cinizmus (plural cinizmusok)

  1. cynicism

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative cinizmus cinizmusok
accusative cinizmust cinizmusokat
dative cinizmusnak cinizmusoknak
instrumental cinizmussal cinizmusokkal
causal-final cinizmusért cinizmusokért
translative cinizmussá cinizmusokká
terminative cinizmusig cinizmusokig
essive-formal cinizmusként cinizmusokként
essive-modal
inessive cinizmusban cinizmusokban
superessive cinizmuson cinizmusokon
adessive cinizmusnál cinizmusoknál
illative cinizmusba cinizmusokba
sublative cinizmusra cinizmusokra
allative cinizmushoz cinizmusokhoz
elative cinizmusból cinizmusokból
delative cinizmusról cinizmusokról
ablative cinizmustól cinizmusoktól
Possessive forms of cinizmus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. cinizmusom cinizmusaim
2nd person sing. cinizmusod cinizmusaid
3rd person sing. cinizmusa cinizmusai
1st person plural cinizmusunk cinizmusaink
2nd person plural cinizmusotok cinizmusaitok
3rd person plural cinizmusuk cinizmusaik

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.