cielić

Polish

Etymology

From cielę +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ɕɛ.lit͡ɕ/
  • Audio, cielić się(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: cie‧lić

Verb

cielić impf (perfective ocielić)

  1. (reflexive) to calve

Conjugation
Conjugation of cielić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive cielić
present tense 1st cielę cielimy
2nd cielisz cielicie
3rd cieli cielą
impersonal cieli się
past tense 1st cieliłem cieliłam cieliliśmy cieliłyśmy
2nd cieliłeś cieliłaś cieliliście cieliłyście
3rd cielił cieliła cieliło cielili cieliły
impersonal cielono
future tense 1st będę cielił,
będę cielić
 będę cieliła,
będę cielić
 będziemy cielili,
będziemy cielić
 będziemy cieliły,
będziemy cielić
2nd będziesz cielił,
będziesz cielić
 będziesz cieliła,
będziesz cielić
 będziecie cielili,
będziecie cielić
 będziecie cieliły,
będziecie cielić
3rd będzie cielił,
będzie cielić
 będzie cieliła,
będzie cielić
 będzie cieliło,
będzie cielić
 będą cielili,
będą cielić
 będą cieliły,
będą cielić
impersonal będzie cielić się
conditional 1st cieliłbym cieliłabym cielilibyśmy cieliłybyśmy
2nd cieliłbyś cieliłabyś cielilibyście cieliłybyście
3rd cieliłby cieliłaby cieliłoby cieliliby cieliłyby
impersonal cielono by
imperative 1st niech cielę cielmy
2nd ciel cielcie
3rd niech cieli niech cielą
active adjectival participle cielący cieląca cielące cielący cielące
contemporary adverbial participle cieląc
verbal noun cielenie

Further reading
  • cielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • cielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.