christogramma

Latin

Etymology

Christo- + gramma. Nonce-usage in 19th-century German numismatics, used in parallel with German Christogramm for Latin monogramma Christi, from the later 20th century more frequently used in Latin-language literature on art history and epigraphy.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kʰris.toˈɡram.ma/, [kʰrɪs.tɔˈɡram.ma]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /kris.toˈɡram.ma/

Noun

christogramma n (genitive christogrammatis); third declension

  1. (New Latin) Christogram
    1839: "Imperator paludatus stans, d. labarum, cui inscriptum Christogramma, s. sceptrum; adstante et imperatorem coronante Victoria." Museum Münterianum. pars III. Numos Byzantiorum aliorumque et antiquitates varii generis continens (auction catalogue), p. 18.
    1992: "Cernuntur tantum nonnullae litterae et christogrammata graphio scripta in parietibus, sed numquam uidentur antiqua, immo uero saec. XIX et XX." Inscriptiones Christianae vrbis Romae septimo saecvlo antiqviores: Nova series vol. 10, p. 161

Inflection

Third declension neuter.

Case Singular Plural
Nominative christogramma christogrammata
Genitive christogrammatis christogrammatum
Dative christogrammatī christogrammatibus
Accusative christogramma christogrammata
Ablative christogrammate christogrammatibus
Vocative christogramma christogrammata
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.