cenatorius

Latin

Etymology

From cēna (dinner, supper) + -tōrius

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /keː.naːˈtoː.ri.us/, [keːnäːˈt̪oːriʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.naˈto.ri.us/, [t͡ʃɛnäˈt̪ɔːrius]

Adjective

cēnātōrius (feminine cēnātōria, neuter cēnātōrium); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to the dinner
  2. of or pertaining to the table, dining table

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative cēnātōrius cēnātōria cēnātōrium cēnātōriī cēnātōriae cēnātōria
Genitive cēnātōriī cēnātōriae cēnātōriī cēnātōriōrum cēnātōriārum cēnātōriōrum
Dative cēnātōriō cēnātōriō cēnātōriīs
Accusative cēnātōrium cēnātōriam cēnātōrium cēnātōriōs cēnātōriās cēnātōria
Ablative cēnātōriō cēnātōriā cēnātōriō cēnātōriīs
Vocative cēnātōrie cēnātōria cēnātōrium cēnātōriī cēnātōriae cēnātōria

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.