cantitans

Latin

Etymology

Present participle of cantitō

Participle

cantitāns m, f, n (genitive cantitantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cantitāns cantitāns cantitantēs cantitantia
Genitive cantitantis cantitantis cantitantium cantitantium
Dative cantitantī cantitantī cantitantibus cantitantibus
Accusative cantitantem cantitāns cantitantēs, cantitantīs cantitantia
Ablative cantitante, cantitantī1 cantitante, cantitantī1 cantitantibus cantitantibus
Vocative cantitāns cantitāns cantitantēs cantitantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.