briljanttihiottu

Finnish

Etymology

briljantti (brilliant) + hiottu (cut)

Adjective

briljanttihiottu

  1. (gemmology) brilliant cut (of gems, cut to the form of brilliant)

Usage notes

Declension

Inflection of briljanttihiottu (Kotus type 1/valo, tt-t gradation)
nominative briljanttihiottu briljanttihiotut
genitive briljanttihiotun briljanttihiottujen
partitive briljanttihiottua briljanttihiottuja
illative briljanttihiottuun briljanttihiottuihin
singular plural
nominative briljanttihiottu briljanttihiotut
accusative nom. briljanttihiottu briljanttihiotut
gen. briljanttihiotun
genitive briljanttihiotun briljanttihiottujen
partitive briljanttihiottua briljanttihiottuja
inessive briljanttihiotussa briljanttihiotuissa
elative briljanttihiotusta briljanttihiotuista
illative briljanttihiottuun briljanttihiottuihin
adessive briljanttihiotulla briljanttihiotuilla
ablative briljanttihiotulta briljanttihiotuilta
allative briljanttihiotulle briljanttihiotuille
essive briljanttihiottuna briljanttihiottuina
translative briljanttihiotuksi briljanttihiotuiksi
instructive briljanttihiotuin
abessive briljanttihiotutta briljanttihiotuitta
comitative briljanttihiottuine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.