bracteatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /brak.teˈaː.tus/, [brak.tɛˈaː.tʊs]
Adjective
bracteātus (feminine bracteāta, neuter bracteātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | bracteātus | bracteāta | bracteātum | bracteātī | bracteātae | bracteāta | |
| Genitive | bracteātī | bracteātae | bracteātī | bracteātōrum | bracteātārum | bracteātōrum | |
| Dative | bracteātō | bracteātae | bracteātō | bracteātīs | bracteātīs | bracteātīs | |
| Accusative | bracteātum | bracteātam | bracteātum | bracteātōs | bracteātās | bracteāta | |
| Ablative | bracteātō | bracteātā | bracteātō | bracteātīs | bracteātīs | bracteātīs | |
| Vocative | bracteāte | bracteāta | bracteātum | bracteātī | bracteātae | bracteāta | |
Related terms
References
- bracteatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bracteatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.