bochenkowaty

Polish

Etymology

From bochenek +‎ -owaty. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɔ.xɛŋ.kɔˈva.tɨ/
Rhymes: -atɨ
Syllabification: bo‧chen‧ko‧wa‧ty

Adjective

bochenkowaty (comparative bardziej bochenkowaty, superlative najbardziej bochenkowaty)

loaflike

Declension

Declension of bochenkowaty

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bochenkowaty		bochenkowate	bochenkowata	bochenkowaci	bochenkowate
genitive	bochenkowatego			bochenkowatej	bochenkowatych
dative	bochenkowatemu			bochenkowatej	bochenkowatym
accusative	bochenkowatego	bochenkowaty	bochenkowate	bochenkowatą	bochenkowatych	bochenkowate
instrumental	bochenkowatym			bochenkowatą	bochenkowatymi
locative	bochenkowatym			bochenkowatej	bochenkowatych

Related terms

adjective

bochenkowy

nouns

References

Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “bochenkowaty”, in Słownik języka polskiego
bochenkowaty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bochenkowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bochenkowaty in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.