bipolarny

Polish

Etymology

From bi- +‎ polarny. First attested in 1872.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.pɔˈlar.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arnɨ
  • Syllabification: bi‧po‧lar‧ny

Adjective

bipolarny (not comparable)

  1. (physics) bipolar (relating to a bipole)
    Synonym: dwubiegunowy
    Coordinate terms: jednobiegunowy, unipolarny
    tranzystor bipolarny ― bipolar transistor
    układ bipolarny ― bipolar system
    technologia bipolarna ― bipolar technology
  2. (literary) bipolar (involving or having both extremes or poles at the same time)
    Synonym: dwubiegunowy
    podział bipolarny ― bipolar division
    porządek bipolarny ― bipolar sequencee
    świat bipolarny ― a bipolar world

Declension
Declension of bipolarny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative bipolarny bipolarne bipolarna bipolarni bipolarne
genitive bipolarnego bipolarnej bipolarnych
dative bipolarnemu bipolarnym
accusative bipolarnego bipolarny bipolarne bipolarną bipolarnych bipolarne
instrumental bipolarnym bipolarnymi
locative bipolarnej bipolarnych
adjective
nouns

References
  1. Przegląd Postępów Nauki Lekarskiej we Wszystkich Jej Gałęziach i we Wszystkich Krajach R. 1‎, issue 3, 1872, page 477
  2. bipolarny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • bipolarny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bipolarny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.