bioniczny

Polish

Etymology

From bionika +‎ -iczny. First attested in 1960.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /bjɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: bio‧nicz‧ny

Adjective

bioniczny (not comparable)

(relational) bionic (relating to bionics)

Declension

Declension of bioniczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bioniczny		bioniczne	bioniczna	bioniczni	bioniczne
genitive	bionicznego			bionicznej	bionicznych
dative	bionicznemu			bionicznej	bionicznym
accusative	bionicznego	bioniczny	bioniczne	bioniczną	bionicznych	bioniczne
instrumental	bionicznym			bioniczną	bionicznymi
locative	bionicznym			bionicznej	bionicznych

Related terms

nouns

References

bioniczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bioniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bioniczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.