beweddian
Old English
Alternative forms
- beƿeddian
Etymology
From be- + weddian. Cognate with Old Frisian biweddia.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbeˈweddiɑn/
Conjugation
Conjugation of beweddian (weak class 2)
| infinitive | beweddian | tō beweddienne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | beweddie beweddiġe |
beweddode |
| 2nd-person singular | beweddast | beweddodest |
| 3rd-person singular | beweddaþ | beweddode |
| plural | beweddiaþ beweddiġaþ |
beweddodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | beweddie beweddiġe |
beweddode |
| plural | beweddien beweddiġen |
beweddoden |
| imperative | ||
| singular | bewedda | |
| plural | beweddiaþ beweddiġaþ | |
| participle | present | past |
| beweddiende beweddiġende |
beweddod | |
Derived terms
- beweddung
- unbeweddod
Descendants
- Middle English: biwedden, bewedden
- English: bewed
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.