bahar

See also: Bahar and baħar

English

Etymology

From Egyptian Arabic بهار (bahār) or other dialects, Arabic بُهَار (buhār).

Noun

bahar (plural bahars)

  1. A weight used in the Middle East and the East Indies, varying from about 223 to 625 pounds.
    30 bahars of ivory

Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for bahar in
Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913)

Anagrams


Azerbaijani

Etymology

From Persian بهار (bahâr).

Pronunciation

  • IPA(key): [bɑˈhɑr], [bɑˈhɑr̥]
  • (file)
  • Hyphenation: ba‧har

Noun

bahar (definite accusative baharı, plural baharlar)

  1. spring (season)
    Synonym: yaz

Declension

    Declension of bahar
singular plural
nominative bahar
baharlar
definite accusative baharı
baharları
dative bahara
baharlara
locative baharda
baharlarda
ablative bahardan
baharlardan
definite genitive baharın
baharların
    Possessive forms of bahar
nominative
singular plural
mənim (my) baharım baharlarım
sənin (your) baharın baharların
onun (his/her/its) baharı baharları
bizim (our) baharımız baharlarımız
sizin (your) baharınız baharlarınız
onların (their) baharı or baharları baharları
accusative
singular plural
mənim (my) baharımı baharlarımı
sənin (your) baharını baharlarını
onun (his/her/its) baharını baharlarını
bizim (our) baharımızı baharlarımızı
sizin (your) baharınızı baharlarınızı
onların (their) baharını or baharlarını baharlarını
dative
singular plural
mənim (my) baharıma baharlarıma
sənin (your) baharına baharlarına
onun (his/her/its) baharına baharlarına
bizim (our) baharımıza baharlarımıza
sizin (your) baharınıza baharlarınıza
onların (their) baharına or baharlarına baharlarına
locative
singular plural
mənim (my) baharımda baharlarımda
sənin (your) baharında baharlarında
onun (his/her/its) baharında baharlarında
bizim (our) baharımızda baharlarımızda
sizin (your) baharınızda baharlarınızda
onların (their) baharında or baharlarında baharlarında
ablative
singular plural
mənim (my) baharımdan baharlarımdan
sənin (your) baharından baharlarından
onun (his/her/its) baharından baharlarından
bizim (our) baharımızdan baharlarımızdan
sizin (your) baharınızdan baharlarınızdan
onların (their) baharından or baharlarından baharlarından
genitive
singular plural
mənim (my) baharımın baharlarımın
sənin (your) baharının baharlarının
onun (his/her/its) baharının baharlarının
bizim (our) baharımızın baharlarımızın
sizin (your) baharınızın baharlarınızın
onların (their) baharının or baharlarının baharlarının

Cebuano

Etymology

From Spanish bajar, from bajo.

Verb

bahar

  1. To worsen or to have a diminishing effect on performance.

Adjective

bahar

  1. Characteristic of a decline in performance.

Crimean Tatar

Noun

bahar (Cyrillic spelling баарь)

  1. Alternative spelling of baar

Declension


Hausa

Etymology

From Arabic بَحْر (baḥr).

Pronunciation

  • IPA(key): /bá.hàr/
    • (Standard Kano Hausa) IPA(key): [bə́.hàr]

Noun

bahàr̃ f

  1. sea

Usage notes

In names of individual seas, sometimes fully low toned as bàhàr̃.

Descendants

  • Mwaghavul: bahar

Indonesian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbahar]
  • Hyphenation: ba‧har

Etymology 1

From Arabic بَحْر (baḥr, sea).

Noun

bahar (first-person possessive baharku, second-person possessive baharmu, third-person possessive baharnya)

  1. sea
    Synonym: laut
  2. (major) river
    Hypernym: sungai
  3. (major) lake
    Hypernym: danau

Etymology 2

From Sanskrit भार (bhāra). Cognate of Arabic بُهَار (buhār).[1]

Noun

bahar (first-person possessive baharku, second-person possessive baharmu, third-person possessive baharnya)

  1. (archaic) a measure of weight widely used in Southeast Asia

References

  1. Mona Lohanda; Tom Hoogervorst; Marco Roling; Nurhayu Santoso (2018) VOC Glossary Indonesia, 1.4 edition, Arsip Nasional Republik Indonesia (ANRI) and The Corts Foundation (TCF)

Further reading


Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بهار (bahâr), from Persian بهار (bahâr).

Pronunciation

  • IPA(key): /bɑ.hɑɾ/, /bɑ.hɑːɾ/

Noun

bahar (definite accusative baharı, plural baharlar)

  1. spring
  2. springtime
  3. youth
  4. blossom
  5. spice

Declension

Inflection
Nominative bahar
Definite accusative baharı
Singular Plural
Nominative bahar baharlar
Definite accusative baharı baharları
Dative bahara baharlara
Locative baharda baharlarda
Ablative bahardan baharlardan
Genitive baharın baharların

See also

Further reading

  • bahar in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.