attinens
Latin
Etymology
Present participle of attineō.
Declension
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia | |
| Genitive | attinentis | attinentis | attinentium | attinentium | |
| Dative | attinentī | attinentī | attinentibus | attinentibus | |
| Accusative | attinentem | attinēns | attinentēs, attinentīs | attinentia | |
| Ablative | attinente, attinentī1 | attinente, attinentī1 | attinentibus | attinentibus | |
| Vocative | attinēns | attinēns | attinentēs | attinentia | |
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Portuguese: atinente
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.