assentatrix
Latin
Etymology
from assentātor + -trīx
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /as.senˈtaː.triːks/, [as̠.s̠ɛn̪ˈt̪aː.t̪ɾiːks̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /as.senˈta.triks/, [as.sɛn̪ˈt̪aː.t̪riks]
Noun
assentātrīx f (genitive assentātrīcis, masculine assentātor); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | assentātrīx | assentātrīcēs |
Genitive | assentātrīcis | assentātrīcum |
Dative | assentātrīcī | assentātrīcibus |
Accusative | assentātrīcem | assentātrīcēs |
Ablative | assentātrīce | assentātrīcibus |
Vocative | assentātrīx | assentātrīcēs |
References
- assentatrix in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.