applicitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of applicō.

Participle

applicitus m (feminine applicita, neuter applicitum); first/second declension

  1. applied
  2. attached to

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative applicitus applicita applicitum applicitī applicitae applicita
Genitive applicitī applicitae applicitī applicitōrum applicitārum applicitōrum
Dative applicitō applicitae applicitō applicitīs applicitīs applicitīs
Accusative applicitum applicitam applicitum applicitōs applicitās applicita
Ablative applicitō applicitā applicitō applicitīs applicitīs applicitīs
Vocative applicite applicita applicitum applicitī applicitae applicita

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.