anodynos
Latin
Etymology 1
From the Ancient Greek ἀνώδῠνος (anṓdunos, “allaying pain”).
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈnoː.dy.nos/, [aˈnoː.dʏ.nɔs]
Adjective
anōdynos (feminine anōdyna, neuter anōdynon); first/second declension
- stilling or relieving pain
Declension
First/second declension, Greek type.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | anōdynos | anōdyna | anōdynon | anōdynī | anōdynae | anōdyna | |
| Genitive | anōdynī | anōdynae | anōdynī | anōdynōrum | anōdynārum | anōdynōrum | |
| Dative | anōdynō | anōdynae | anōdynō | anōdynīs | anōdynīs | anōdynīs | |
| Accusative | anōdynon | anōdynān | anōdynon | anōdynōs | anōdynās | anōdyna | |
| Ablative | anōdynō | anōdynā | anōdynō | anōdynīs | anōdynīs | anōdynīs | |
| Vocative | anōdyne | anōdyna | anōdynon | anōdynī | anōdynae | anōdyna | |
Derived terms
Etymology 2
A regularly declined form of anōdynus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈnoː.dy.noːs/, [aˈnoː.dʏ.noːs]
References
- ănōdynŏs (-us), a, on (um) in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ănōdynŏs, ŏs in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 130/3
- “anōdynus” on page 137/1 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.