akcentowy

Polish

Etymology

From akcent +‎ -owy. First attested in 1805.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ak.t͡sɛnˈtɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: ak‧cen‧to‧wy

Adjective

akcentowy (not comparable)

  1. (relational, phonetics) stress, accent (the stressed syllable of a word or expression)
    Synonyms: (rare) akcentacyjny, akcentuacyjny
  2. (relational) accent; accentual (a characteristic way of talking for a person from a given region)
    Synonyms: (rare) akcentacyjny, akcentuacyjny
  3. (relational, typography) accent (a mark placed above a letter)
    Hypernym: diakrytyczny
  4. (relational) emphasis (in speaking or writing, a way of bringing attention to a given element)
  5. (relational, music) accent (the rhythmical accent)

Declension
Declension of akcentowy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative akcentowy akcentowe akcentowa akcentowi akcentowe
genitive akcentowego akcentowej akcentowych
dative akcentowemu akcentowym
accusative akcentowego akcentowy akcentowe akcentową akcentowych akcentowe
instrumental akcentowym akcentowymi
locative akcentowej akcentowych
adjectives
adverb
nouns
verbs

References
  1. Gazeta Krakowska‎, issue 64, 1805, page 768

Further reading
  • akcentowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • akcentowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.