adulescentior

Latin

Etymology

From adulēscēns (young, youthful) + -iō, present active participle of adolēscō (grow, grow up).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /a.du.leːsˈken.ti.or/, [äd̪ʊɫ̪eːs̠ˈkɛn̪t̪iɔr]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /a.du.leʃˈʃen.t͡si.or/, [äd̪uleʃˈʃɛnt̪͡s̪ior]

Verb

adulēscentior (present infinitive adulēscentiārī, perfect active adulēscentiātus sum); first conjugation, deponent

  1. I behave like a young man, behave youthfully.

Conjugation

   Conjugation of adulēscentior (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adulēscentior adulēscentiāris,
adulēscentiāre
adulēscentiātur adulēscentiāmur adulēscentiāminī adulēscentiantur
imperfect adulēscentiābar adulēscentiābāris,
adulēscentiābāre
adulēscentiābātur adulēscentiābāmur adulēscentiābāminī adulēscentiābantur
future adulēscentiābor adulēscentiāberis,
adulēscentiābere
adulēscentiābitur adulēscentiābimur adulēscentiābiminī adulēscentiābuntur
perfect adulēscentiātus + present active indicative of sum
pluperfect adulēscentiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect adulēscentiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adulēscentier adulēscentiēris,
adulēscentiēre
adulēscentiētur adulēscentiēmur adulēscentiēminī adulēscentientur
imperfect adulēscentiārer adulēscentiārēris,
adulēscentiārēre
adulēscentiārētur adulēscentiārēmur adulēscentiārēminī adulēscentiārentur
perfect adulēscentiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect adulēscentiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adulēscentiāre adulēscentiāminī
future adulēscentiātor adulēscentiātor adulēscentiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adulēscentiārī adulēscentiātum esse adulēscentiātūrum esse
participles adulēscentiāns adulēscentiātus adulēscentiātūrus adulēscentiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adulēscentiandī adulēscentiandō adulēscentiandum adulēscentiandō adulēscentiātum adulēscentiātū

Adjective

adulēscentior (neuter adulēscentius); third declension

  1. comparative degree of adulēscēns

Declension

Third-declension comparative adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adulēscēntior adulēscēntius adulēscēntiōrēs adulēscēntiōra
Genitive adulēscēntiōris adulēscēntiōrum
Dative adulēscēntiōrī adulēscēntiōribus
Accusative adulēscēntiōrem adulēscēntius adulēscēntiōrēs adulēscēntiōra
Ablative adulēscēntiōre adulēscēntiōribus
Vocative adulēscēntior adulēscēntius adulēscēntiōrēs adulēscēntiōra

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.