ademptus
Latin
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ademptus | adempta | ademptum | ademptī | ademptae | adempta | |
| Genitive | ademptī | ademptae | ademptī | ademptōrum | ademptārum | ademptōrum | |
| Dative | ademptō | ademptae | ademptō | ademptīs | ademptīs | ademptīs | |
| Accusative | ademptum | ademptam | ademptum | ademptōs | ademptās | adempta | |
| Ablative | ademptō | ademptā | ademptō | ademptīs | ademptīs | ademptīs | |
| Vocative | adempte | adempta | ademptum | ademptī | ademptae | adempta | |
References
- ademptus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ademptus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ademptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.