adapertus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adaperiō

Participle

adapertus m (feminine adaperta, neuter adapertum); first/second declension

  1. uncovered

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative adapertus adaperta adapertum adapertī adapertae adaperta
Genitive adapertī adapertae adapertī adapertōrum adapertārum adapertōrum
Dative adapertō adapertō adapertīs
Accusative adapertum adapertam adapertum adapertōs adapertās adaperta
Ablative adapertō adapertā adapertō adapertīs
Vocative adaperte adaperta adapertum adapertī adapertae adaperta

References

  • adapertus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adapertus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.