absolutny

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin absolūtus + -ny.[1][2] First attested in 1703.[3]

Pronunciation

  • IPA(key): /ap.sɔˈlut.nɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -utnɨ
  • Syllabification: ab‧so‧lut‧ny

Adjective

absolutny (not always comparable, comparative bardziej absolutny or absolutniejszy, superlative najbardziej absolutny or najabsolutniejszy, adverb absolutnie)

  1. absolute (entire)
  2. absolute (unquestionable)
    Masz absolutną rację!You're absolutely right!
  3. absolute (being objective)
  4. (relational) absolute (based on absolutism)

Declension

Derived terms

nouns
adjectives
adverb
nouns
verbs

Collocations

References

  1. Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. Witold Doroszewski, editor (1958–1969), absolutny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. Wiesław Morawski (27.06.2008), ABSOLUTNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Pęzik, Piotr; Przepiórkowski, A.; Bańko, M.; Górski, R.; Lewandowska-Tomaszczyk, B (2012) Wyszukiwarka PELCRA dla danych NKJP. Narodowy Korpus Języka Polskiego [National Polish Language Corpus, PELCRA search engine], Wydawnictwo PWN

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.