Tanner
See also: tanner
English
Proper noun
Tanner
- An occupational surname for a tanner.
- A male given name, modern transferred use of the surname.
Finnish
Etymology
From tanner (“field, ground”), but with different declension.
Declension
| Inflection of Tanner (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Tanner | Tannerit | |
| genitive | Tannerin | Tannerien | |
| partitive | Tanneria | Tannereja | |
| illative | Tanneriin | Tannereihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Tanner | Tannerit | |
| accusative | nom. | Tanner | Tannerit |
| gen. | Tannerin | ||
| genitive | Tannerin | Tannerien | |
| partitive | Tanneria | Tannereja | |
| inessive | Tannerissa | Tannereissa | |
| elative | Tannerista | Tannereista | |
| illative | Tanneriin | Tannereihin | |
| adessive | Tannerilla | Tannereilla | |
| ablative | Tannerilta | Tannereilta | |
| allative | Tannerille | Tannereille | |
| essive | Tannerina | Tannereina | |
| translative | Tanneriksi | Tannereiksi | |
| instructive | — | Tannerein | |
| abessive | Tanneritta | Tannereitta | |
| comitative | — | Tannereineen | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.