Sabinus
Latin
Etymology
The name is said to mean "of one's own," from Proto-Indo-European *sebʰ-, *swebʰ- (“one's own”).[1]
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /saˈbiː.nus/, [saˈbiː.nʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /saˈbi.nus/, [saˈbiː.nus]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Sabīnus | Sabīna | Sabīnum | Sabīnī | Sabīnae | Sabīna | |
| Genitive | Sabīnī | Sabīnae | Sabīnī | Sabīnōrum | Sabīnārum | Sabīnōrum | |
| Dative | Sabīnō | Sabīnō | Sabīnīs | ||||
| Accusative | Sabīnum | Sabīnam | Sabīnum | Sabīnōs | Sabīnās | Sabīna | |
| Ablative | Sabīnō | Sabīnā | Sabīnō | Sabīnīs | |||
| Vocative | Sabīne | Sabīna | Sabīnum | Sabīnī | Sabīnae | Sabīna | |
References
- Shipley, The Origins of English Words: A Discursive Dictionary of Indo-European Roots
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.