Rehn

Finnish

Proper noun

Rehn

  1. A common surname.

Declension

Inflection of Rehn (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative Rehn Rehnit
genitive Rehnin Rehnien
partitive Rehniä Rehnejä
illative Rehniin Rehneihin
singular plural
nominative Rehn Rehnit
accusative nom. Rehn Rehnit
gen. Rehnin
genitive Rehnin Rehnien
partitive Rehniä Rehnejä
inessive Rehnissä Rehneissä
elative Rehnistä Rehneistä
illative Rehniin Rehneihin
adessive Rehnillä Rehneillä
ablative Rehniltä Rehneiltä
allative Rehnille Rehneille
essive Rehninä Rehneinä
translative Rehniksi Rehneiksi
instructive Rehnein
abessive Rehnittä Rehneittä
comitative Rehneineen

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.