Pirkka

Finnish

Etymology

Invented by Eino Leino for a character in the poems Helkavirsiä (1903), from pirkkalainen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpirkːɑ/, [ˈpirkːɑ]
  • Hyphenation: Pirk‧ka

Proper noun

Pirkka

  1. A male given name.

Declension

Inflection of Pirkka (Kotus type 9/kala, k- gradation)
nominative Pirkka Pirkat
genitive Pirkan Pirkkojen
partitive Pirkkaa Pirkkoja
illative Pirkkaan Pirkkoihin
singular plural
nominative Pirkka Pirkat
accusative nom. Pirkka Pirkat
gen. Pirkan
genitive Pirkan Pirkkojen
Pirkkainrare
partitive Pirkkaa Pirkkoja
inessive Pirkassa Pirkoissa
elative Pirkasta Pirkoista
illative Pirkkaan Pirkkoihin
adessive Pirkalla Pirkoilla
ablative Pirkalta Pirkoilta
allative Pirkalle Pirkoille
essive Pirkkana Pirkkoina
translative Pirkaksi Pirkoiksi
instructive Pirkoin
abessive Pirkatta Pirkoitta
comitative Pirkkoineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.