Annika

English

Proper noun

Annika

  1. A female given name from Hebrew, a Swedish diminutive form of Anna.

Anagrams


Estonian

Proper noun

Annika

  1. a female given name, variant of Anna

Faroese

Etymology

From Swedish Annika.

Proper noun

Annika f

  1. a female given name

Declension

Singular
Indefinite
Nominative Annika
Accusative Anniku
Dative Anniku
Genitive Anniku

Finnish

Etymology

< Swedish Annika

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑnːikɑ/, [ˈɑnːikɑ]
  • Rhymes: -ɑnːikɑ
  • Syllabification(key): An‧ni‧ka

Proper noun

Annika

  1. a female given name
    • 1965, Timo K. Mukka, “Sankarihymni”, in Tabu, Gummerus, published 1979, →ISBN, page 127:
      (- - - ); hänen nimensä on Annika...mikä nimi se taas onkaan? Tulee heti mieleen siitä pikkutyttö, joka kaivaa perunoita mullasta ja peittää jalkansa, niin että vain vaaleanpunaiset varpaat näkyvät.
      (please add an English translation of this quote)

Declension

Inflection of Annika (Kotus type 13/katiska, no gradation)
nominative Annika Annikat
genitive Annikan Annikoiden
Annikoitten
Annikojen
partitive Annikaa Annikoita
Annikoja
illative Annikaan Annikoihin
singular plural
nominative Annika Annikat
accusative nom. Annika Annikat
gen. Annikan
genitive Annikan Annikoiden
Annikoitten
Annikojen
Annikainrare
partitive Annikaa Annikoita
Annikoja
inessive Annikassa Annikoissa
elative Annikasta Annikoista
illative Annikaan Annikoihin
adessive Annikalla Annikoilla
ablative Annikalta Annikoilta
allative Annikalle Annikoille
essive Annikana Annikoina
translative Annikaksi Annikoiksi
instructive Annikoin
abessive Annikatta Annikoitta
comitative Annikoineen
Possessive forms of Annika (type katiska)
possessor singular plural
1st person Annikani Annikamme
2nd person Annikasi Annikanne
3rd person Annikansa

Anagrams


German

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈaniˌka]
  • (file)
  • (file)
  • Hyphenation: An‧ni‧ka

Proper noun

Annika f (genitive Annikas or Annika)

  1. a diminutive of the female given name Anna, from Low German or Swedish

Swedish

Etymology

Diminutive form of Anna. First recorded in Sweden in 1521.

Proper noun

Annika c (genitive Annikas)

  1. a female given name

References

  • Roland Otterbjörk: Svenska förnamn, Almqvist & Wiksell 1996, →ISBN
  • Statistiska centralbyrån and Sture Allén, Staffan Wåhlin, Förnamnsboken, Norstedts 1995, →ISBN: 39 948 females with the given name Annika living in Sweden on December 31st, 2010, with the frequency peak in the 1960s. Accessed on 19 June 2011.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.