švaa

Finnish

Etymology

From German Schwa, from Hebrew שְׁוָא (sh'va/š’vā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʃʋɑː/, [ˈʃʋɑː]
  • Rhymes: -ɑː
  • Syllabification(key): švaa

Noun

švaa

  1. schwa (indeterminate central vowel sound)

Declension

Inflection of švaa (Kotus type 18/maa, no gradation)
nominative švaa švaat
genitive švaan švaiden
švaitten
partitive švaata švaita
illative švaahan švaihin
singular plural
nominative švaa švaat
accusative nom. švaa švaat
gen. švaan
genitive švaan švaiden
švaitten
partitive švaata švaita
inessive švaassa švaissa
elative švaasta švaista
illative švaahan švaihin
adessive švaalla švailla
ablative švaalta švailta
allative švaalle švaille
essive švaana švaina
translative švaaksi švaiksi
instructive švain
abessive švaatta švaitta
comitative švaineen
Possessive forms of švaa (type maa)
possessor singular plural
1st person švaani švaamme
2nd person švaasi švaanne
3rd person švaansa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.