þegn
See also: thegn and þegn-
Icelandic
Etymology
From Old Norse þegn, from Proto-Germanic *þegnaz.
Pronunciation
- IPA(key): /θɛkn/
- Rhymes: -ɛkn
Declension
declension of þegn
| m-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þegn | þegninn | þegnar | þegnarnir |
| accusative | þegn | þegninn | þegna | þegnana |
| dative | þegni | þegninum | þegnum | þegnunum |
| genitive | þegns | þegnsins | þegna | þegnanna |
Old English
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *þegnaz.
Declension
Declension of þegn (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þegn | þegninn | þegnar | þegnarnir |
| accusative | þegn | þegninn | þegna | þegnana |
| dative | þegni | þegninum | þegnum | þegnunum |
| genitive | þegns | þegnsins | þegna | þegnanna |
Derived terms
- þegngildi n
- þegnskapr m
- þegnskylda f
Descendants
- Icelandic: þegn
References
- þegn in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.